Pomyśl przez chwilę o całym pięknie tego świata. O wszystkich widokach zapierających dech w piersiach, o cudach, które dzieją się tu, na Ziemi… O wszystkim, co sprawia, że płomień nadziei nie gaśnie…

A teraz wyobraź sobie, że całe to niewypowiedziane piękno jest zaklęte w Niej. Wszystko, co robi, odkrywa kolejne warstwy nieznanych lądów o niezwykłej urodzie. Wszystko, co mówi, pozostawia po sobie znamię dawnych dziejów. Tych, w których romantyczna miłość była niespełnioną, ale spełnioną zarazem, ponieważ miłującemu dawała inspiracje i otwierała drzwi do twórczego tworzenia.

Codziennie spoglądam w Jej oczy szukając inspiracji. Zanurzam się w tembr Jej głosu czując, że spełnienie jest blisko. Wyobrażam sobie Jej dotyk, który wyjaśni mi sens życia, albo chociaż nakreśli drogę, którą mogę podążać. Jej oczy biją chłodnym błękitem; nieprzychylność może grozić zamrożeniem zmysłów… Przychylność zaś uchyla rąbka tajemnicy – chłodny błękit jest niewinnością spowity i jego blask tak jasny powoduje koloryt…

Bywa nieprzewidywalna, lubi kokietować swoich wybrańców, ale dla wytrwałych, którzy Ją oswoją, będzie najlepszą przyjaciółką, która ich nigdy nie opuści…

Tyle mogę Ci zdradzić na temat moich spotkań z Ciekawością. Jest moją Panią, moją Muzą, moją Nadzieją na lepsze dni. Mając Ją u boku wiem, że czeka mnie jeszcze wiele niespodzianek rozświetlających najczarniejsze wspomnienia. Jestem spokojna i ciekawa… i tego będę się trzymać.