Leżę owinięta prześcieradłem i niecierpliwością. Włosy w nieładzie, za to w zgodzie z myślami, roztaczają zadziorną aurę na poduszce.
Czekam na Twoje przyjście, traktując łóżko jak płótno, układam się na nim, tworząc intymny obraz naszej relacji…
Chcę byś mnie zinterpretował…
Chcę poczuć Twoje myśli na udrapowanej bieli, Twoje słowa zatrzymujące się na ramie łóżka, Twój wzrok patrzący na moje możliwości…
Chcę byś stworzył mnie od nowa… Nadał mi nowy kierunek, rozwinął swoje wizje i przystroił wieloznacznością.
A gdy to się stanie, gdy nabiorę Twojego sensu… staniemy się jednością…
Stworzymy jeden obraz; przepełniony szczęściem i spełnieniem.
Photo by Madi Doell on Unsplash
Ale czy o to tylko chodzi???? Tęsknimy by stać się jednością, poczuć fizyczną bliskość; z nami tęskni nasze łóżko. Tak naprawdę czekamy na wzajemna ufność.Ufność w każdej sferze.A to wymaganie nie do spełnienia. Dla nas, kobiet.