We dwoje

Jesteśmy stworzeni z tych samych liter, choć zapisani inną czcionką.

Taki sam tusz z taśmy wybija emocje na naszych kartach wspomnień, zapełnia nam umysły wyraźnie rozmazanymi myślami.

Dwie maszynki do pisania; ograniczone przez możliwości użytkowania, wolne przez różnorodność wykorzystania słownego tworzywa i… przeszczęśliwe.

Stoimy blisko siebie, mnożymy słowa, dzielimy się wpół zapisanymi stronami.

2 Replies to “We dwoje”

  1. Tak sobie myślę że to już rodzaj.. poezji to jak piszesz.. to jest jak wiersz, gęsty od metafor, bardzo ładnie ! Przeszczęśliwa 😉 tak trzymać 👍

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.